During my random surfing on Facebook this afternoon, I was intrigued with this one video posted by a friend. I am not really the kind of person who's fond of checking out videos on FB especially that the connection is turtle-paced. But this one brought me to tears. I don't know why, but her words were just so inspiring.
Di pa man ako ganap na guro kung professionalization lang ang pag-uusapan, ramdam ko na ang init na nag-aalab sa puso ko na kailangan kong maging public teacher soon. Hindi dahil idealistic ako, hindi dahil mas malaki ang sahod sa PS, hindi dahil doon ako galing, kundi dahil alam kong ito ang paraan upang may maiambag ako sa bayan ko.
dahil sa mga guro ay maraming mga kabataan ang natuturuan......naalala ko tuloy ang panahon na ako ay nag aaral pa....
ReplyDelete